Velen zullen bekend zijn met het fenomeen kater, de ochtendstraf voor een nacht vol feest, de lichamelijke boetedoening voor eerdere overwegingen als: ‘Nee joh, ik kan best nog een wijntje nemen, ik heb nergens last van. Heb ik jou al wel eens verteld dat ik van je hou? Zullen we anders morgen gaan emigreren naar Puerto Rico? Ja? En hoe heette je ook alweer?’ Zodra je het over een kater hebt, voelt iedereen hetzelfde: de nadorst-droom waarin je gulzig een zwembad leegdrinkt, het vermoeden dat een kolonie gnoompjes zich woedend een weg uit je hersenpan probeert te beuken, de hartgrondige wens een dag lang slechts horizontaal te hoeven leven. 

Welkom bij de Anonieme Fundaverslaafden, een relatief nieuwe instelling voor een groeiende groep hulpbehoevenden. Dat u bereid bent dit stappenplan te volgen, kunt u beschouwen als een overwinning: inzien dat u een probleem heeft is immers de eerste stap naar genezing. 

Ik las dat er in een Braziliaanse gevangenis een poging ondernomen is om spullen binnen te smokkelen via een kat – met plakband zaten de volgende spullen aan zijn lijf geplakt: een zaag, betonboren (meervoud!), een mobiele telefoon, een batterij, een oplader, een bluetooth headset en een geheugenkaart. Mijn eerste gedachte: hoe dik was deze kat? Het moet een soort wandelende poef zijn geweest wil je minstens acht artikelen een beetje fatsoenlijk op hem kwijt kunnen. Dat ie gesnapt is verbaast me dan ook niet zo heel veel, ik stel me toch een soort waggelende potten- en pannenwinkel voor me, die per ongeluk met een losgeraakt stukje ductape onderweg nog wat sigarettenpeuken en een inlegkruisje heeft opgepikt. Mijn tweede gedachte was: wat voor leven had de kat in de gevangenis? Kennelijk werd hij daar in het geheim grootgebracht door een aantal gedetineerden. Ik zag die mannen voor me, in hun cel, terwijl ze Capitão Miau onder hun lakens verborgen voor de bewakers en hem ‘s nachts voorbereidden op zijn koeriersrol door wc-rollen en lepels op hem te balanceren. Ik vroeg me af of ze hem alleen handig vonden of ook echt een band met hem voelden, hem misschien wel via een strak opgesteld roulatiesysteem omdebeurt tien minuten mochten aaien. Hierdoor dacht ik aan hoeveel verschillende katten-aaitechnieken er eigenlijk bestaan:

Het is geloof ik zover: opeens is mijn hele omgeving zwanger, val ik op feestjes in gesprekken over Bugaboo’s, prijkt er op de dranktafel Jip & Janneke champagne en regent het babykaartjes.

Mijn badkamerkast staat pal naast mijn wc. De kast bestaat uit een toren van open vakjes, de open kant wijst in de richting van de wc. Mijn wc-bril heeft geen klep.

Het was natuurlijk wachten tot dit mis zou gaan.

Opeens was daar de bangalijst, na breezerslet het nieuwe duistere woord dat een golf van rumoer veroorzaakte – blijkbaar zijn veel mensen er nog steeds stiekem van overtuigd dat onze jeugd als voornaamste hobby ‘kelderboxgangbangs’ in elkaars Vriendenboekjes schrijft. 

De lichten in de bioscoop werden gedimd, op het scherm surfde Jean Mineur soepel over een filmrolletje. Daarna verscheen er reclame voor bioscoopbonnen en cola light. En een voor Levi’s

Het is niet gemakkelijk om tijdens een discussie je waardigheid te bewaren. Irritatie of razernij neemt snel de overhand – geen prettig gezicht. Wat mij betreft zijn er binnen Ruzies & Discussies een paar regels om te volgen: